De week, voorafgaand aan de wedstrijd tegen PH2 begon met een terugblik op de wedstrijd tegen Enter Vooruit. De wedstrijd werd eenvoudig gewonnen van de dwarsliggers. We hielden de 0 en hoeveel hadden we er zelf ook alweer gemaakt Peter?



Het meest opvallend aan de wedstrijd was dat Mark Morsink tijdens de eerste helft, in onze dug-out, nog vrolijk een frikandel zat te verorberen en de tweede helft de kleuren van Enter Vooruit verdedigde.






Toch kreeg de wedstrijd nog een staartje. Een deel van de technische staf, enkele sleutelspelers en grote delen van de trouwe aanhang reageerden verontwaardigd op de basisplaats van Bernd. In allerijl werd er maandagavond een spoedvergadering belegd in het huis van de verantwoordelijke hoofdtrainer. Kritisch werden er beelden teruggekeken van de wedstrijd.



Na een tijdje mocht ook de hoofdtrainer aanschuiven en zijn verhaal doen omtrent zijn beweegredenen. Terwijl Bernd met gebogen hoofd luistert verraad de blik van de CPT hoe hij denkt over de gegeven uitleg.



Nadat de rel-in-wording gesust wordt in de tuin van de hoofdtrainer houdt teammanager Markie W. ruggespraak met de kritische achterban.



Uiteindelijk werden alle plooien recht gestreken en konden we toewerken richting kampioenswedstrijd. De voorbereidingen voor het feest, na afloop, verliepen uitstekend en zorgden ervoor dat de spanning bij Bryan sommigen een kookpunt bereikte. Zoals altijd was de lijst van afwezigen ook voor deze wedstrijd weer aanzienlijk. Zogoed en Paulus zijn langdurig geblesseerd en ook Stephan van Hulst zit al een tijdje in de lappenmand. Ook Niek Hulshof zat nog in de lappenmand en Sies bleek op de waddenzee te zitten om dolfijnen te spotten. Jelmer was net terug van vakantie maar had de kampioenswedstrijd verkeerd gepland en moest werken. Ruud werd om administratieve redenen gePASseerd. Tom Heijmer was speelklaar maar werd weer compleet genegeerd en ook Peter was gewoon aanwezig maar aan hem heeft ook niemand gevraagd of hij misschien mee wilde doen. Tijmen wilde het doel wel gaan verdedigen en ook gebroeders Berkers waren helemaal klaar voor het kampioensduel. Wat de opstelling betreft zat het technisch hart in dubio. Vanuit het derde elftal was het bericht binnengekomen dat Ivo, normaal, wat scoren betreft, opererend op het niveau van Wout Brama, ineens het licht had gezien. Tijdens de uitwedstrijd van Twenthe 3 bij FC Bruins etaleerde Ivo ineens (en succesvol) een enorme scoringsdrift.



VDE had echter zijn lesje wel geleerd en besloot geen risico’s te nemen en Ivo gewoon in de defensie te posteren.
We begonnen slecht aan de wedstrijd, volgens de hoofdtrainer kwam dit door de warming-up. Slecht beginnen komt volgens VDE altijd door de warming-up. Het helpt dan misschien ook niet echt dat, terwijl de regen met bakken uit de lucht komt vallen, de teammanager met paraplu tussen de spelers gaat staan. Je kunt dan verwachten dat Niek de mooi weer spelers dekking gaan zoeken.



Het slechte begint leidde al snel tot een tegentreffer. Een makkelijk gegeven vrije trap verdween in de verre hoek waarbij Tijmen enorm blunderde niet helemaal vrijuit ging. Langs de zijlijn verkondigde VDE nog een keer of acht dat dit allemaal kwam door de slechte warming-up. Je zou ook kunnen zeggen dat de spanning voor sommigen nogal groot was en het beste voorbeeld hiervan was Niels die het hele seizoen al constant goed speelt en nu compleet de weg kwijt was. Niet veel later werd het zelfs 2-0 en dat drukte de stemming aan onze zijde aanzienlijk. Ook moest Fabian het veld al snel verlaten met een enkelblessure waar zelfs medicijnman Issa niets aan kon doen.



Tom kwam Fabian vervangen en zou in het vervolg van de wedstrijd nog een hoofdrol opeisen. We groeiden in de eerste helft wel ietwat in de wedstrijd en waren verguld dat we vlak voor rust de aansluitingstreffer konden aantekenen toen Jeroen van dichtbij de bal binnen kon tikken.

In de rust werd er nog even gewezen op de slechte warming-up werd er besloten dat we eigenhandig de klus in de tweede helft gingen klaren. Niek werd het slachtoffer van de slechte eerste helft terwijl hij niet door de ondergrens zakte. Ogenschijnlijk gelaten onderging de technicus deze wissel maar bij navraag bleek hij toch bij zijn familie en vriendin, kennis zakelijke Twentfansrelatie zijn gal gespuwd te hebben en bleek hij kenbaar te hebben gemaakt dat hij het idee had dat hij als clown werd gebruikt.



In de tweede helft stond het elftal veel beter. Job zorgde voor meer balans op het middenveld en Stefan Mellegers was als linkshalf de beste man van het veld. We kwamen verdiend op gelijke hoogte nadat de vreselijk dikke leidsman van een meter of zestig afstand een swalbe van Jeroen aanzag voor een overtreding en zodoende de bal op de stip liet leggen.



Tom nam plaats achter het leder en liet de keeper kansloos. Na de gelijkmaker was de jacht op de voorsprong geopend. Dit moest gebeuren zonder Bryan die zich met een liesblessure moest laten wisselen. De afgekoelde Niek mocht hem weer vervangen. De voorsprong werd ingeluid door de excellerende Stefan die een fantastisch schot in gedachten had en van afstand op het doel vuurde. De bal werd compleet verkeerd geraakt zwaaide vreselijk af en belandde bij Tom voor de voeten die de bal droog in de verre hoek liet verdwijnen. Nog voor de bal het net had bereikt vloog de technische staf Tom om de nek en daar moest de gevulde leidsman niets van hebben. Streng hobbelde hij naar de zijkant en dreigde met een staking. Jeroen gooide de wedstrijd in het slot door zijn tweede binnentikker van de dag aan te laten tekenen.

Na het fluitsignaal barstte het feest los en kon het bierdrinken beginnen. Na de vreugde taferelen op het veld werd er snel koers gezet richting Goor waar Jan van Wissing aandacht had voor de inwendige mens. Na de feestelijkheden in de kantine kwam Rutger voorrijden met de platte wagen en kon de rondrit door Goor beginnen.



Het fantastische geluid dat vanaf de wagen kwam zorgde ervoor dat vele mensen een blik kwamen werpen op het schouwspel, als blijk van waardering wierp Jokertje ook maar eens een blik terug. Ook gaat onze dank uit naar de buren van de Buddy’s die met veel enthousiasme de wagen ontvingen bij het eindpunt. Deze betrokkenheid deed ons goed. Na de rondrit eindigde ging Bernd richting huis en zette de rest van het zaterdagteam het feest door bij André en Hanneke waar ook netjes gegeten werd.





En daarna gebeurden de traditionele dingen:

De hoofdtrainer hield zijn speech (een keer of drie)



Heijmer deed Celine


Issa deed Bob


Sjon deed zijn move


teammanager deed topless



En de kellyfamily deed nog een nummertje


Al met al een schitterende dag, of niet Peter?