De technische staf leek een rustige voorbereiding te hebben aangaande de wedstrijd tegen Sportclub Lochem. Ruud Wessels was terug van wintersport, Job hoefde van zijn kennis de economie niet te stimuleren en ook Ivo was back (rechts). In de aanloop richting wedstrijd kwamen de personele problemen toch weer de kop op steken. Barry was nog niet klaar met zijn hoogte stage, Koen Morsink was niet in de mogelijkheid om te spelen, Fabian had familiaire verplichtingen, Paulus en Krampioen zijn langdurig geblesseerd, Harry Piekema moest werken, Peter is nog druk met het huis gereed maken voor de zaterdagelftal house-warmingparty en Bernd stak dit weekend zijn duim op in New York.



Deze stroom afmeldingen leidden er toe dat PatsBoem Jelle de geledingen kwam versterken en dat supersub Tom Heijmer zich wederom in voetbaloutfit in de dug-out mocht begeven. Omdat onze vlagger, reserve vlagger en tweede reserve vlagger afwezig waren en alle leiders schaatsen willen luisteren onmisbaar zijn in de dug-out moest Het Einde de vlag zelft hanteren, dit leidde tot serene rust in en om de dug-out.

Tijdens de warming-up werd er al snel een aantal zaken duidelijk. De scheidsrechter was erg overtuigd van zichzelf en de invloed van de wind was enorm. Voor de verandering begonnen we zaterdag erg fanatiek. De tegenstander, die in Goor voetballend de betere ploeg was, werd vroeg vastgezet en kwam nauwelijks aan voetballen toe. Vanaf het begin werden er kansen gecreëerd maar het euvel van vorige week leek weer om de hoek te komen kijken. Stefan Mellegers speelde weer uitstekend maar bleef problemen houden met de afronding. Schoten uit de tweede lijn van Ruud en Niek gaven een duidelijk signaal richting de selectie dat dit maar niet meer geprobeerd moest worden. Bryan brak uiteindelijk de ban. De getergde speler die zijn wissel van vorige week nog niet vergeten was eiste een vrije trap op en krulde de bal achter de zeer slecht reagerende keeper in het doel. De voorsprong veranderde niets aan het spelbeeld, we bleven vanuit de voorhoede goed storen en dwongen Lochem tot het maken van fouten.

Na goed een half uur spelen kregen we een tegenvaller te verwerken door het uitvallen van Stefan Mellergers. Roy had de blessure al in een vroeg stadium zien aankomen en was al aan zijn warming-up begonnen. Toen Markie W. ook door had dat er een spits moest invallen had Roy zich al ontdaan van zijn trainingsbroek. Het gelaat van Roy verschoot echter van kleur toen hij Markie de woorden “Jelle, je moet er direct in” hoorde uitspreken. De all time topscorer van het zaterdagelftal nam zwaar gedesillusioneerd weer plaats op de bank naast Tom en Sies, die er overigens slechter uit zag dan het veld.



Direct na de wissel bewees Jelle het gelijk van Mark door met zijn eerste balcontact de score te verdubbelen. Minzaam lachend keek Mark richting Roy die diep in zijn trainingspak wegkroop. Met een 0-2 stand blies de ergerniswekkende leidsman voor de rust. Roy vroeg aan Mark of hij vast warm moest lopen maar deze reageerde met een zeer resolute ontkenning. Net als vorige week kon Het Einde zeer tevreden zijn over de verrichtingen van zijn jongens. Dus geen dwaze speech maar slechts lovende woorden waren er in de kleedkamer waar de problemen met de wind ernstige vormen begon aan te nemen, vooral in de buurt van Paulus.

In het tweede bedrijf veranderde er niet veel aan het spelbeeld Sjonnie besliste de wedstrijd door de 0-3 aan te tekenen. Sportclub Lochem zag even later het laatste restje hoop helemaal vervliegen nadat Ruud Wessels een luchtduel aanging met hun keeper. De sluitpost blesseerde zich hierbij en werd vervangen door een veldspeler die, zoals later zou blijken, waarschijnlijk niet wist dat hij ook zijn handen mocht gebruiken in de goal. Nu de marge zo groot was en het verzet gebroken besloot Mark dat Roy eindelijk zijn opwachting kon maken. Na een lange warming-up mocht Roy zich van zijn trainingspak ontdoen en stond klaar om in te vallen voor Ruud Wessels. Terwijl Ruud hoorde dat hij zijn welverdiende rust mocht pakken begon hij nog een boeiende dialoog met de leidsman en dit resulteerde in een gele kaart voor Ruud en dus automatisch tien minuten uitsluiting. Roy werd dus wederom kind van de rekening en mocht weer plaatsnemen naast Tom en Sies. Omdat het elftal nogal wat spelers herbergt die op de scoutingslijst staan van FC Het Korte Lontje was het niet echt verwonderlijk dat we luttele minuten later de volgende speler op het strafbankje konden verwelkomen. Nu was het Niels Freriksen die tien minuten verplichte rust kreeg van de man met de fluit. Het gegeven dat we met negen man verder moesten leidde tot complete chaos in het veld. Lochem wist hier één maal van te profiteren door een vrije trap achter Stephan van Hulst te schieten. Toen de tien strafminuten van Ruud voorbij waren en Roy dus eindelijk zijn opwachting mocht maken werd er weer orde op zaken gesteld. Elke bal die binnen de palen werd geschoten was raak zodat we konden uitlopen naar een prima 6-1 voorsprong. Het waren Niek, Bryan en Jelle die voor de treffers zorgden. Als extra slot op de deur werd eerst Sies en later ook Tom Heijmer nog gebracht door Mark W. Dit zorgde voor een uitzichtloze situatie voor Lochem en daar waren ze dan ook opgelucht toen het eindsignaal klonk.



Door deze degelijke overwinning en het onvoorstelbare verlies van Eibergen tegen BZSV is het gat op de ranglijst gereduceerd tot één punt. Echter kan ook Wilhelminaschool ons nog passeren op de ranglijst. De volgende twee competitiewedstrijden zullen worden afgewerkt tegen het derde elftal van Vroomshoopse Boys. Zaterdag zal er om half drie worden afgetrapt op eigen terrein.