Na de glorieuze overwinning van vorige week op BWO moesten we afgelopen zaterdag aantreden tegen het nog ongeslagen Hengelo 7. Martin ontbrak in de selectie wegens een bedrijfsuitje en Bernd heeft ons voor enige tijd verlaten om met zijn vriendin  2,5 maand met een camper door Nieuw-Zeeland te trekken (klik).  Onze succestrainer had Ronald bereid gevonden om op de bank plaats te nemen. De bespreking kende weer weinig verrassende elementen, alleen bij het bekend maken van de opstelling wordt er nog wel eens verrassend gereageerd. Tegen Hengelo mocht Rutger proberen om Bernd te doen vergeten, mocht Niek op zijn geliefde plek op het middenveld spelen en werd Peter aangewezen als voorstopper. Terwijl de rook bij Ronnie nog uit de oren kwam na het bekendmaken van de opstelling begaven wij ons richting kleedkamer voor geplande verkleedpartij.

De wedstrijd begon uitermate gunstig voor ons omdat Fabian besloot om een afvallende bal ineens in de kruising te schieten. We hielden een overwicht en kregen de 2-0 in de schoot geworpen doordat de laatste man van Hengelo Jeroen met een uitstekende pass alleen voor de doelman zette. Jeroen lijkt het ‘Enschedese boys complex’ definitief achter zich te hebben gelaten en werkte eenvoudig af. Om te laten zien dat hij, patsboem gerelateerd,  geen enkele concurrentie verwacht van Roy gaf Jeroen even later een assist op Roy die alleen nog maar tegen de bal aan hoefde te lopen. Voorgaande jaren hield op zulke momenten iedere twenthespeler zijn adem in. Keepers van tegenstanders liepen dan al de goal uit om de bal uit het vangnet te halen, grensrechters gaven alvast een doeltrap  en scheidsrechters wezen, voordat Roy de bal raakte, ook al naar de punt van de vijf meter. Dit seizoen is alles anders. Voordat Roy de bal geraakt had draaiden zeven twenthespelers zich om en mompelden “goede goal Roy”, de scheids wees al naar het midden en de keeper draaide zich vast om zodat hij de bal uit het net kon halen. Samenvattend: de 3-0 was een feit.  Voor rust werd ook de vierde twenthetreffer nog verwelkomd. Jeroen sprintte met de bal de hoek in en gaf goed voor. De inlopende Gewe demarreerde weg bij zijn tegenstander en liet met een soepele voetbeweging het leder verdwijnen achter de verbouwereerde keeper. Jelmer vond deze tussenstand ietwat geflatteerd en besloot uiting te geven aan dit gevoel. Hij maaide over een lange bal heen waardoor één van de Hengelose spitsen alleen op Marco af kon gaan en deze kansloos liet. Tussen al deze doelpunten door deed Peter weer goede zaken betreffende de Jari Litmanen bokaal. Weer slaagde hij er niet in om een helft, laat staan een gehele wedstrijd, uit te spelen. Enkel problemen zorgden ervoor dat hij al snel de dug-out op moest zoeken en dat Ronnie zijn opwachting in het elftal mocht maken. Ook Rutger deed regelmatig van zich spreken tijdens de eerste helft. Hier zou vanalles over geschreven kunnen worden maar zoals onze trainer naderhand sprak “Je moet niet alles onder een vergrootglas leggen”.

De tweede helft was een stuk minder, beide partijen troffen nog één maal doel en we misten goede kansen om de score verder uit te bouwen. Door deze overwinning en door de nederlaag van Enter doen we weer bovenin  mee in onze klasse. Alleen Zuid Eschmarke en Juliana hebben minder verliespunten. Volgende week mogen op bezoek bij het zesde van Excelsior, dat afgelopen zaterdag met 3-1 verloor van BWO.
Jullie worden donderdag allemaal op het trainen verwacht.

MotM: Jeroen (niet Ebeltjes!)